Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Quo igitur, inquit, modo? Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Beatus sibi videtur esse moriens.

At enim hic etiam dolore. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Duo Reges: constructio interrete. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Illi enim inter se dissentiunt. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.

Optime, inquam.: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Si quae forte-possumus.: Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?
Bork: Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.
Verum audiamus.: Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
Minime vero, inquit ille, consentit.
Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Ut iam liceat una comprehensione omnia complecti non
dubitantemque dicere omnem naturam esse servatricem sui
idque habere propositum quasi finem et extremum, se ut
custodiat quam in optimo sui generis statu;

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in
potestate sapientis.